!راه‌حل نهایی عقيم سازی كارتن خواب‌ها
بزرگمهر حسین‌پور ذیل عکسی از کارتون خواب‌های نصیرآباد توصیه کرده که باید فکری بکر کرد و در توضیح‌اش نوشته «بايد با توضيح ماجرا و محبت و آگاه سازی از سرنوشت بچه‌هايشان، عقيم سازی اين كارتن خواب‌ها و آشفتگان بی‌جا و مكان از توليد كارتن خواب‌های آينده جلو گيري كرد»! این فاشیسم عریان از کجا نشات گرفته و چه خطراتی در پی دارد به کنار. اینکه به راحتی بار از دوش حاکمان برداشته شود و مسئولیت اجتماعی نادیده گرفته شود و ژن‌های بی‌عرضه را مسبب بدبختی بدانیم فاجعه است.
صرفا جهت اطلاع آقای حسین‌پور باید یک تجربه شخصی را بنویسم بهرام رحیمی از فعالان حقوق کودک با همکاری مجموعه «خانه کودک شوش» گروهی از کودکان مهاجر و فقیر را جمع می‌کند و با تشویق به تحصیل و حمایت مستمر سرنوشت‌شان عوض می‌شود. حاصل این همکاری جمع‌آوری دست‌نوشته‌های این بچه‌هاست که محصولش کتابی می‌شود با عنوان «سیب‌های کابل شیرین است» از همان جمع دو نفر پزشک شدند و یکی از بچه‌ها موفق شد جایزه هانس کریستین آندرسن که به جایزه نوبل کوچک معروف است را بگیرد و همین چند وقت پیش پایان‌نامه لیسانس‌اش را در رشته ادبیات تمام کرد.
دنیا سال‌هاست به این نتیجه رسیده که فقر و محرومیت ارتباطی با ژن افراد ندارد و یک مسئله اقتصادی و سیاسی است. کافی است یه مقدار جیب طبقه مرفه دوخته بشه تا فرودستان به حداقل امکانات حیات برسند. به جای نسخه‌هایی که به زیپ انسان‌ها ختم میشه باید زیپ بعضی جیب‌ها را بست.