قصه‌ها روایتی بر پایه واقعیت

«قصه‌ها» روايتى است بر پايه واقعيت. نه چون ساختاری مستند-داستانى دارد بلکه به دليل در هم آميختن خرده روايت هايى كه همه جزيى از واقعيت است. واقعیت هایی که از تجربه های بنی اعتماد بدست آمده است. مخصوصا وقتی اصرار دارد در روایت شما را به یاد مستند «این فیلم ها رو به کی نشون می‌دین؟» بندازه. برای من که همین چند ماه قبل این مستند را زیرنویس می کردم و بارها و بارها اون را دیدیم. قصه ها بازسازی همان مستند است. اينكه رخشان بنى اعتماد توانسته پازل واقعيت را اينگونه جذاب در كنار هم بچيند فقط به خاطر هوش سرشارش نیست بلكه به خاطر لمس واقعيت از فاصله نزديك است. رخشان بنی اعتماد با «قصه ها» سعی دارد به رسالت هنری که به عهده اش هست عمل کنه و آینه‌ای تمام قد از جامعه باشد حالا امثال لاله افتخاری هرچه می‌خواهند فریاد بزنند که این سیاه نمایی است اما این روایت را مردم می پذیرند چون تک تک آن را در جامعه دیدند و با تمام وجود حس کردند. مطمئن باشید «هیچ فیلمی برای همیشه توی کمد نمیمونه بالاخره یه روزی دیده میشه.»